رویداد Agent Mode Day به‌روزرسانی‌های جدید Visual Studio Code و GitHub Copilot را برجسته کرد؛ جایی که کارشناسان ویژگی‌های قدرتمندی مانند حالت Agent، پروتکل Model Context (MCP)، پیشنهادات ویرایش بعدی (NES)، و کلید اختصاصی شما (BYOK) را معرفی کردند.
حالت Agent چیست؟
Agent Mode در VS Code فراتر از تکمیل خودکار معمولی کد توسط هوش مصنوعی است. این حالت به هوش مصنوعی اجازه می‌دهد تا:
کدنویسی، ویرایش و بازنویسی انجام دهد
به طور خودکار دستورات ترمینال را اجرا کند
اشتباهات خود را حین کار اصلاح کند
با ابزارها، APIها و سرویس‌های خارجی تعامل داشته باشد
این ویژگی، یک همکار کدنویسی «عامل‌محور» و پویاتر ایجاد می‌کند که می‌تواند وظایف پیچیده را خودکار کند، نیاز به دخالت دستی را کاهش دهد و تمرکز توسعه‌دهنده را حفظ نماید. حالت Agent مستقیماً در VS Code قابل دسترسی است و با GitHub Copilot ادغام کامل دارد.
1. پروتکل Model Context (MCP)
MCP یک پروتکل باز است که نحوه ارائه زمینه (Context) به مدل‌های زبانی بزرگ (LLMs) را استاندارد می‌کند. این پروتکل پلی است برای اتصال ایمن Agentهای هوش مصنوعی در VS Code به اکوسیستمی گسترده از ابزارها، APIها و منابع داخلی.
نکات کلیدی درباره MCP:
رویکرد اکوسیستمی: امکان اتصال Copilot و Agentها به مستندات داخلی، پایگاه داده‌ها، ابزارهای طراحی مثل Figma و بیشتر، از طریق سرورهای MCP.
باز و قابل توسعه: مشابه پروتکل LSP، هر کسی می‌تواند افزونه‌های جدید بسازد و منتشر کند.
زنجیره‌سازی ابزارها: سرورهای MCP را می‌توان ترکیب کرد تا Agent بتواند وظایف متوالی مثل بازیابی داده، آپدیت issueها یا اجرای تست‌ها را خودکار انجام دهد.
امن و در حال تکامل: پشتیبانی از احراز هویت امن‌تر (مانند OAuth) و نصب آسان‌تر.
2. پیشنهادات ویرایش بعدی (NES)
ویژگی Next Edit Suggestions (NES) تجربه ویرایش را با پیشنهادهای هوشمند بهبود می‌دهد:
پیشنهاد تغییرات مرتبط با زمینه کد
پشتیبانی از وظایفی مثل بازسازی کد (Refactoring)، رفع اشکال، و افزودن ویژگی‌ها
تمرکز بیشتر توسعه‌دهنده روی منطق و ساختار به جای سینتکس
NES به طور کامل با حالت Agent هماهنگ است و امکان پذیرش، لغو یا اصلاح سریع تغییرات پیشنهادی را فراهم می‌کند.
3. کلید اختصاصی شما (BYOK): اتصال مدل هوش مصنوعی دلخواه
Bring Your Own Key (BYOK) به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد با استفاده از کلید API خودشان، مدل‌های AI دلخواه مثل GPT-4o Mini، Claude 3 Opus یا حتی مدل‌های محلی را متصل کنند.
با BYOK می‌توانید:
از مدل‌های مختلف هوش مصنوعی استفاده کنید
بین مدل‌های محلی یا ابری انتخاب داشته باشید (برای حفظ حریم خصوصی، کاهش هزینه یا افزایش عملکرد)
تجربه‌ای کاملاً سفارشی‌سازی‌شده برای توسعه AI خود داشته باشید
این قابلیت باعث می‌شود که توسعه‌دهنده به یک ارائه‌دهنده خاص محدود نشود و بتواند از جدیدترین پیشرفت‌های هوش مصنوعی بهره‌مند شود.
4. آینده Agentic
پیش‌نمایش پروژه‌ای به نام Project Padawan نشان داد که چطور workflowهای عامل‌محور می‌توانند به‌صورت غیرهم‌زمان در فضای ابری اجرا شوند. توسعه‌دهنده می‌تواند وظایفی مانند رسیدگی به GitHub Issueها را به Copilot بسپارد تا به‌طور خودکار Pull Request بسازد، تست‌ها را اجرا کند و بازخوردها را اعمال نماید.
حالت Agent: در دسترس همه کاربران و پشتیبانی از MCP
حالت Agent در حال عرضه برای همه کاربران VS Code است! این عامل مانند یک برنامه‌نویس کمکی خودکار عمل می‌کند که وظایف کدنویسی چندمرحله‌ای را بر اساس فرمان‌های شما انجام می‌دهد—از جمله تحلیل کدهای موجود، پیشنهاد ویرایش فایل‌ها و اجرای دستورات ترمینال.
این Agent می‌تواند به خطاهای کامپایل و lint پاسخ دهد، خروجی ترمینال را مانیتور کند، و به‌صورت خودکار تا زمان تکمیل وظیفه، فرآیند اصلاح را تکرار کند.
همچنین این عامل قابلیت استفاده از ابزارهای جانبی را دارد و می‌تواند با سرورهای MCP خارجی یا افزونه‌های VS Code تعامل داشته باشد تا طیف گسترده‌ای از وظایف را انجام دهد.
در دسترس برای همه کاربران
برای فعالسازی حالت Agent:
نمای گفت‌وگو (Chat view) را باز کنید
به GitHub وارد شوید
در تنظیمات خود گزینه
chat.agent.enabledرا فعال کنیداز منوی کشویی حالت گفت‌وگو، گزینه Agent را انتخاب نمایید
اگر این تنظیم را نمی‌بینید، مطمئن شوید که پس از به‌روزرسانی به آخرین نسخه، VS Code را دوباره بارگذاری (Reload) کرده‌اید. در هفته‌های آینده، این ویژگی به‌صورت پیش‌فرض برای همه فعال خواهد شد—و دیگر نیازی به تنظیم دستی نخواهد بود.
حالت Agent برای چه موقعیت‌هایی عالی است؟
وظایف چندمرحله‌ای دارید: عامل می‌تواند کد را ویرایش کند، دستورات ترمینال را اجرا کند، خطاها را پایش و به‌صورت خودکار رفع نماید.
دامنه تغییرات نامشخص است: Agent به‌طور خودکار فایل‌ها و زمینه مرتبط را شناسایی می‌کند.
نیاز به تعامل با برنامه‌ها یا داده‌های خارجی دارید: Agent با سرورهای MCP و افزونه‌های VS Code ادغام می‌شود.
چه زمانی از حالت Edit استفاده کنیم؟
وقتی که:
محدوده کار کاملاً مشخص است
به پاسخ سریع نیاز دارید
می‌خواهید کنترل دقیقی روی تعداد درخواست‌ها به مدل هوش مصنوعی (LLM) داشته باشید
توسعه‌پذیری: سرورهای MCP و افزونه‌های VS Code
همان‌طور که افزونه‌های VS Code امکان شخصی‌سازی فرآیند کاری شما را فراهم می‌کنند، قابلیت توسعه‌پذیری Agent نیز به شما اجازه می‌دهد آن را با نیازهای خود تطبیق دهید. با این ویژگی، Agent می‌تواند:
اقدامات مرورگر را انجام دهد (اشکال‌زدایی وب به کمک هوش مصنوعی)
به اپ‌های گفت‌وگو و یادداشت‌برداری شما متصل شود
با پایگاه‌های داده شما تعامل داشته باشد
از سیستم طراحی شما اطلاعات دریافت کند
اطلاعات مربوط به issues و مخازن را از GitHub دریافت کند
با پلتفرم‌های ابری شما ادغام شود
قدرت واقعی حالت Agent در تنوع ابزارهای در دسترس و انعطاف‌پذیری در افزودن یا حذف آن‌ها نهفته است.
ابزارهایی که Agent می‌تواند استفاده کند:
ابزارهای داخلی ارائه‌شده توسط VS Code (با رنگ آبی در نمودار):
جستجو در فضای کاری
اعمال تغییرات در کد
اجرای دستورات ترمینال
دریافت خطاهای کامپایل یا lint از ویرایشگر
واکشی محتوای سایت‌ها (با فرمان
#fetch)و موارد دیگر
ابزارهای ارائه‌شده توسط سرورهای MCP (با رنگ سبز در نمودار)
ابزارهای ارائه‌شده توسط افزونه‌های VS Code (همچنین سبز در نمودار)
از LSP تا MCP — بازگشت به VS Code با دیدی نو
زمانی که تیم VS Code در سال ۲۰۱۶ «پروتکل سرور زبان» (Language Server Protocol یا LSP) را معرفی کرد، هدف ما استانداردسازی نحوه ارتباط بین سرورهای زبان و ابزارهای توسعه بود.
امروز با افتخار می‌گوییم که LSP به یک استاندارد پذیرفته‌شده جهانی تبدیل شده و چشم‌انداز ما را محقق کرده است.
در سال‌های اخیر، همین ایده‌ها منجر به تولد پروتکل جدیدی به نام Model Context Protocol (MCP) شدند—پروتکلی که نحوه ارائه زمینه (Context) به مدل‌های زبانی بزرگ (LLMها) را استاندارد می‌کند.
اکنون با استفاده حالت Agent در VS Code و ابزارهایی که توسط سرورهای MCP ارائه می‌شوند، به نقطه آغاز بازگشته‌ایم—اما با قدرتی بسیار بیشتر.
همه چیز درباره کنترل بیشتر برای توسعه‌دهنده است
لازم نیست برای هر وظیفه‌ای از تمام ابزارهایی که در حالت Agent فعال کرده‌اید استفاده شود. همان‌طور که در هر جریان کاری مبتنی بر هوش مصنوعی، دقیق و مشخص بودن منجر به نتایج بهتر می‌شود، در اینجا هم همین اصل برقرار است.
پیشنهاد ما:
از رابط کاربری ابزارها (Tools UI) برای مدیریت و فعالسازی ابزارهای موردنیاز هر سناریو استفاده کنید
یا ابزارهای خاص را به‌صراحت در پیام خود با علامت # اشاره کنید (مثلاً:
#fetch,#codebaseو ...)
کنترل کامل در دستان شماست
برای اینکه کنترل کامل در اختیار شما باشد، هر فراخوانی ابزار (Tool Invocation) به‌صورت شفاف در رابط کاربری نمایش داده می‌شود و نیاز به تأیید شما دارد (به‌جز ابزارهای داخلی فقط-خواندنی).
شما می‌توانید:
استفاده از یک ابزار خاص را برای همین جلسه فعلی
یا برای کل فضای کاری (workspace)
یا حتی برای همه فراخوانی‌های آینده مجاز کنید.
اگر می‌خواهید مزاحمت‌ها را به حداقل برسانید و در عین حال امنیت را حفظ کنید، پیشنهاد می‌کنیم از افزونه Dev Containers استفاده کنید. این افزونه تمامی تغییراتی که Agent اعمال می‌کند را در یک محیط ایزوله‌شده (container) نگه می‌دارد—البته تا حدی مشخص.
حالت Agent یک تجربه ویرایش خودکار ارائه می‌دهد که در آن Copilot وظایف را برنامه‌ریزی و اجرا می‌کند تا درخواست‌ها را برآورده سازد. این حالت فایل‌های مربوطه را شناسایی کرده، تغییرات کد را اعمال می‌کند، دستورات ترمینال را پیشنهاد می‌دهد و برای حل مشکلات، به‌طور خودکار تکرار می‌کند، همه این‌ها در حالی که کاربران همچنان کنترل دارند و می‌توانند اقدامات را بازبینی و تایید کنند. این ویژگی با سرورهای جدید Model Context Protocol (MCP) کار می‌کند که روش استاندارد شده‌ای برای کشف و تعامل مدل‌های هوش مصنوعی با ابزارها، برنامه‌ها و منابع خارجی فراهم می‌کند.
حالت Agent در GitHub Copilot Chat در دسترس است و طبق گفته تیم توسعه، می‌توان آن را با یک پیکربندی ساده در نسخه پایدار VS Code فعال کرد، اما با گسترش بیشتر این ویژگی، فعالسازی دستی لازم نخواهد بود.
مستندات بیان می‌کند: "با حالت چت Agent در Visual Studio Code، شما می‌توانید از زبان طبیعی برای تعریف یک وظیفه سطح بالا استفاده کرده و یک جلسه ویرایش کد agentic را برای انجام آن وظیفه شروع کنید." در حالت Agent، Copilot به‌طور خودکار کارهای لازم را برنامه‌ریزی کرده و فایل‌ها و زمینه‌های مرتبط را شناسایی می‌کند. سپس تغییرات را به کد شما اعمال کرده و ابزارها را برای انجام درخواست شما فراخوانی می‌کند. حالت Agent نتیجه تغییرات و ابزارها را نظارت کرده و برای حل مشکلات، به‌طور خودکار تکرار می‌کند." اطلاعات بیشتر در مستندات "استفاده از حالت Agent در VS Code" قابل دسترسی است.
پشتیبانی ذکر شده از MCP نیز یکی از ویژگی‌های اصلی حالت Agent در این نسخه است. MCP یک پروتکل جدید منبع‌باز است که در ابتدا توسط Anthropic ایجاد شد و به مدل‌های هوش مصنوعی این امکان را می‌دهد تا منابع خارجی را کشف کرده و با آن‌ها تعامل داشته باشند، به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که برنامه‌های هوش مصنوعی قدرتمندتر و انعطاف‌پذیرتری ایجاد کنند که می‌توانند از قابلیت‌های ابزارها و خدمات مختلف بهره‌برداری کنند.
توسعه‌دهندگان می‌گویند:
"زمانی که شما یک دستور چت با استفاده از حالت Agent در VS Code وارد می‌کنید، مدل می‌تواند از ابزارهای مختلف برای انجام کارهایی مانند عملیات فایل، دسترسی به پایگاه‌های داده یا بازیابی داده‌های وب استفاده کند. این یکپارچگی امکان کمک‌های کدنویسی پویا و مبتنی بر زمینه را فراهم می‌کند."
تیم توسعه همچنین چندین ابزار جدید داخلی برای حالت Agent معرفی کرده است که ویژگی‌های مختلفی مبتنی بر هوش مصنوعی برای افزایش بهره‌وری و اجرای وظایف فراهم می‌کنند:
ابزار تفکر (تجربی): به مدل این امکان را می‌دهد که بین فراخوانی ابزارها "تفکر" کند تا عملکرد را در وظایف پیچیده بهبود بخشد، این ویژگی از تحقیقات Anthropic الهام گرفته شده است.
ابزار Fetch: به شما این امکان را می‌دهد که محتوای صفحات وب عمومی را در دستورات وارد کنید و داده‌های صفحه را به‌صورت محلی برای استفاده مکرر ذخیره کنید (بدون پشتیبانی از JavaScript و فقط برای صفحات غیر احراز هویت‌شده).
ابزار استفاده‌ها: ترکیب "یافتن تمام ارجاعات"، "یافتن پیاده‌سازی" و "رفتن به تعریف" برای کمک به کاوش و تجزیه و تحلیل کد به‌طور مؤثرتر، به‌ویژه برای وظایف اصلاح ساختار کد مفید است.
همچنین بسیاری از به‌روزرسانی‌ها و اصلاحات جزئی در تجربه Copilot Chat ارائه شده است، از جمله:
ایجاد یک فضای کاری جدید با حالت Agent (تجربی): راه‌اندازی یک فضای کاری جدید VS Code در حالت Agent برای راه‌اندازی، پیکربندی و راه‌اندازی محیط‌های توسعه مانند اکستنشن‌ها یا سرورهای MCP با وابستگی‌ها و تنظیمات لازم. تنظیمات:
github.copilot.chat.newWorkspaceCreation.enabledابزارهای اکستنشن VS Code در حالت Agent: ابزارهای اکستنشن که به API مدل زبان VS Code افزوده شده‌اند اکنون در حالت Agent در دسترس هستند. این ابزارها را می‌توان به راحتی از طریق Extension Marketplace نصب و مدیریت کرد.
تأیید استفاده از ابزارها در حالت Agent: اکنون می‌توانید از استفاده از ابزارها و دستورات ترمینال در حالت Agent تأیید کنید و گزینه‌هایی برای به خاطر سپردن تأیید در سطح جلسه، فضای کاری یا برنامه وجود دارد. یک تنظیم تجربی جدید،
chat.tools.autoApprove، اجازه می‌دهد تا تمام ابزارها به‌صورت خودکار بدون نیاز به تأیید استفاده شوند.ارزیابی Agent در SWE-bench: Agent VS Code با استفاده از Claude 3.7 Sonnet در ارزیابی SWE-bench موفق به کسب ۵۶.۰٪ نرخ قبولی شده است که نشان‌دهنده بهبود قابلیت‌های Agent با ابزارها و دستورات بهینه‌شده است.
نمای چت یکپارچه: نمای جداگانه "چت" و "ویرایش‌های Copilot" اکنون به یک نمای "چت" واحد ادغام شده‌اند که به شما این امکان را می‌دهد که بین حالت‌های "پرسش"، "Agent" و "ویرایش" برای کدنویسی و مدیریت وظایف با کمک هوش مصنوعی جابجا شوید. ویژگی‌های جدید شامل تغییر حالت‌ها در میانه مکالمه، بازگرداندن جلسات ویرایش و اجرای چندین جلسه Agent است.
آوردن کلید خودتان (BYOK) (پیش‌نمایش): کاربران Copilot اکنون می‌توانند کلیدهای API خود را برای ارائه‌دهندگان خارجی مانند Azure، Anthropic، Gemini، OpenAI، Ollama و Open Router وارد کنند، که امکان دسترسی به مدل‌های جدید را بلافاصله پس از انتشار فراهم می‌کند.
فایل‌های دستور چت قابل استفاده مجدد: تنظیم
chat.promptFilesLocationsاکنون از الگوهای glob پشتیبانی می‌کند، که امکان گنجاندن فایل‌ها به‌صورت انعطاف‌پذیر (مثلاً همه فایل‌های.prompt.mdدر یک فضای کاری) را فراهم می‌کند. ویرایش فایل‌های دستور نیز شامل تکمیل خودکار و علائم خطا برای مراجع نامعتبر است.هماهنگی با دستورات سفارشی: فایل
.github/copilot-instructions.mdاکنون از ویژگی‌های زبان پیشرفته پشتیبانی می‌کند و می‌تواند مانند سایر فایل‌های قابل استفاده مجدد.prompt.mdرفتار کند، با بهبود در حل لینک‌ها و مدیریت آن‌ها.دستورالعمل‌های کاربر: دستور جدید "ایجاد دستور کاربر" به شما این امکان را می‌دهد که دستورات سفارشی را در پوشه داده‌های کاربر ایجاد کرده و آن‌ها را با ماشین‌های مختلف مانند قطعه‌کدها یا تنظیمات همگام‌سازی کنید. این دستورات از طریق منوی همگام‌سازی تنظیمات قابل همگام‌سازی هستند.
پشتیبانی بهبود یافته از دید (پیش‌نمایش): اکنون Copilot Vision از پیوست‌های تصویری در چت پشتیبانی می‌کند، از جمله امکان کشیدن و رها کردن تصاویر از مرورگرها با پسوندهای فایل صحیح (.jpg، .png، .gif، .webp، .bmp).
در حالی که GitHub Copilot AI، به‌ویژه عملکرد چت، بیشترین توجه را در این نسخه دریافت کرده است، کار روی سایر بخش‌ها مانند ویرایش کد، دسترس‌پذیری، کنترل نسخه و بیشتر نیز ادامه داشته است.
