مایکروسافت همچنان موانع جدیدی برای ارتقا اضافه می‌کند، اما برای بسیاری از مدل‌ها راه‌حل‌هایی وجود دارد. در اینجا توضیح داده شده که چگونه می‌توانید بفهمید آیا کامپیوتر ویندوز 10 شما می‌تواند از محدودیت‌های جدید عبور کرده و به صورت ایمن و رایگان به ویندوز 11 ارتقا یابد.
اگر سعی کنید کامپیوتری که چند سال از عمر آن گذشته را به ویندوز 11 ارتقا دهید، به‌وضوح به شما گفته خواهد شد که کامپیوتر قدیمی شما واجد شرایط نیست زیرا پردازنده آن در فهرست رسمی پردازنده‌های سازگار قرار ندارد. مایکروسافت به‌طور صریح اعلام کرده است که این الزامات را تغییر نخواهد داد. همچنین، اگر کامپیوتر شما ماژول Trusted Platform Module (TPM) نسخه 2.0 نداشته باشد، با موانع بیشتری روبه‌رو خواهید شد.
در طول یک سال گذشته، مایکروسافت بازی موش و گربه‌ای با علاقه‌مندان انجام داده است و گاه‌به‌گاه موانعی اضافه کرده که عبور از این بررسی‌های سازگاری را دشوارتر می‌کند. راه‌حل‌هایی برای اکثر کامپیوترهای مدرن وجود دارد، اما برخی دستگاه‌های قدیمی‌تر، به‌ویژه آن‌هایی که با پردازنده‌های AMD ساخته شده‌اند، ممکن است شانسی نداشته باشند. دستورالعمل‌های این پست تمام این تغییرات را در نظر گرفته است.
البته، برای انجام هر چیزی که در این مقاله آمده است، باید با حساب کاربری مدیر (Administrator) وارد کامپیوتری شوید که قصد ارتقا آن را دارید.
🟢کدام گزینه را باید انتخاب کنید؟
این مقاله دو گزینه برای ارتقا را توضیح می‌دهد.
برای استفاده از راه‌حل ارائه‌شده در گزینه ۱ که در ادامه توضیح داده شده است، کامپیوتر شما باید سایر الزامات ویندوز 11 را برآورده کند:
- کامپیوتر باید به گونه‌ای تنظیم شده باشد که با استفاده از UEFI بوت شود، نه یک پیکربندی قدیمی BIOS.
- Secure Boot باید پشتیبانی شود، هرچند نیازی به فعال بودن آن نیست. (اما واقعاً پیشنهاد می‌کنیم آن را فعال کنید!)
- TPM باید فعال باشد. نسخه 1.2 قابل قبول است، اما سیستمی که هیچ TPM ندارد یا TPM آن غیرفعال است، با شکست مواجه خواهد شد.
برای بررسی این جزئیات در یک کامپیوتری که قصد ارتقا آن را دارید، از ابزار System Information با اجرای دستور Msinfo32.exe استفاده کنید و صفحه System Summary را بررسی کنید. به مقدار BIOS Mode توجه ویژه داشته باشید. اگر عبارت "Legacy" نوشته شده باشد، باید سیستم خود را به حالت UEFI بازنشانی کرده و دیسک سیستم خود را از پارتیشن‌بندی MBR به GPT تبدیل کنید تا بتوانید ویندوز 11 را به‌عنوان یک ارتقا عادی نصب کنید.
برای بررسی اینکه آیا کامپیوتر شما TPM فعال دارد یا خیر، از ابزار Trusted Platform Module Management با اجرای دستور Tpm.msc استفاده کنید. اگر کامپیوتر شما یک TPM داشته باشد و فعال باشد، این برنامه اطلاعات مربوط به آن را نمایش می‌دهد. اگر هیچ TPM وجود نداشته باشد یا TPM در تنظیمات Firmware غیرفعال باشد، پیامی با عنوان "Compatible TPM cannot be found" (TPM سازگار یافت نشد) مشاهده خواهید کرد.
اگر نمی‌توانید (یا نمی‌خواهید) از Legacy BIOS به UEFI تغییر دهید یا اگر کامپیوتر قدیمی شما به‌طور کلی گزینه‌ای برای TPM ندارد، باید از گزینه دوم استفاده کنید. این گزینه شامل استفاده از یک هک مستند نشده است که به شما اجازه می‌دهد بررسی‌های سازگاری را دور بزنید و ارتقا را تکمیل کنید.
توجه داشته باشید که یک مجموعه جدید از محدودیت‌ها، که به عنوان بخشی از به‌روزرسانی نسخه 24H2 ویندوز 11 معرفی شده‌اند، نیازمند پردازنده‌ای است که از دستورالعمل‌های خاصی مانند SSE4.2 و PopCnt پشتیبانی کند. بیشتر کامپیوترهایی با پردازنده‌های Intel که از سال 2009 یا بعد از آن تولید شده‌اند، این استاندارد را دارند. پردازنده‌های AMD تولید سال 2013 یا بعد از آن نیز باید این الزامات را برآورده کنند.
اگر قصد دارید یک نصب تمیز از ویندوز 11 انجام دهید، می‌توانید از رسانه نصب بوت کنید و تنظیمات ویندوز را اجرا کنید. این گزینه بررسی سازگاری پردازنده را کاملاً نادیده می‌گیرد (اما همچنان به پشتیبانی TPM و Secure Boot نیاز دارد). پس از تکمیل نصب، باید تمام برنامه‌های خود را دوباره نصب کنید، فایل‌های داده را بازیابی کنید و تنظیمات سیستم را برای شخصی‌سازی ترجیحات خود تنظیم کنید.
می‌خواهید از تمام این دردسرها دوری کنید؟ گزینه‌ای را انتخاب کنید که برای سخت‌افزار شما مناسب باشد.
🟢گزینه 1: استفاده از یک تغییر ساده در رجیستری
با این تغییر در رجیستری می‌توانید بررسی‌های پردازنده را دور بزنید و هر نسخه از TPM را بپذیرید. لطفاً توجه داشته باشید که این گزینه نیاز دارد برنامه Setup را از داخل نصب فعلی ویندوز خود اجرا کنید. شما نمی‌توانید از طریق یک درایو فلش USB بوت کرده و ویندوز 11 را با این روش نصب کنید.
این فرآیند شامل چهار مرحله است.
1. تغییر یک کلید در رجیستری ویندوز
باید یک تغییر کوچک در رجیستری ویندوز ایجاد کنید، همان‌طور که در سند پشتیبانی مایکروسافت توضیح داده شده است. این تغییر به برنامه نصب ویندوز 11 می‌گوید که بررسی پردازنده‌های سازگار را نادیده بگیرد و اجازه نصب روی کامپیوتری با TPM قدیمی‌تر (نسخه 1.2) را بدهد. هشدارهای معمول هنگام کار با رجیستری اعمال می‌شود؛ توصیه می‌کنم قبل از ادامه، یک نسخه پشتیبان کامل تهیه کنید.
مراحل انجام کار:
ویرایش رجیستری را باز کنید:
ابزار Registry Editor (Regedit.exe) را باز کنید و به کلید زیر بروید:
HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\Setup\MoSetup
اگر کلید MoSetup وجود ندارد، باید آن را ایجاد کنید.
- روی گره HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\Setup در پنل سمت چپ کلیک راست کنید.
- گزینه New > Key را انتخاب کنید.
- نام کلید جدید را MoSetup بگذارید و کلید Enter را بزنید.
یک مقدار DWORD جدید ایجاد کنید:
- کلید MoSetup را انتخاب کنید.
- در فضای خالی در پنل سمت راست کلیک راست کنید.
- گزینه New > DWORD (32-bit) Value را انتخاب کنید. (گزینه QWORD را انتخاب نکنید!)
نام‌دهی و مقداردهی کلید:
- نام مقدار جدید را به این متن تغییر دهید:
AllowUpgradesWithUnsupportedTPMOrCPU
- کلید Enter را بزنید.
- روی مقدار جدید دوبار کلیک کنید و مقدار Value data را به 1 تغییر دهید.
نتیجه نهایی باید به این شکل باشد:
با استفاده از این تغییر در رجیستری، بررسی سازگاری پردازنده ویندوز 11 را دور بزنید.
شما باید یک ماژول TPM (هر نسخه‌ای) داشته باشید و Secure Boot نیز باید فعال باشد.
تصویری از این تنظیم توسط Ed Bott/ZDNET ارائه شده است.
روی OK کلیک کنید تا تغییرات ذخیره شوند و سپس کامپیوتر خود را مجدداً راه‌اندازی کنید.
2. دانلود فایل ISO ویندوز 11
- روی کامپیوتری که می‌خواهید ارتقا دهید، به صفحه دانلود ویندوز 11 بروید.
- در پایین صفحه گزینه Download Windows 11 Disk Image (ISO) for x64 devices را انتخاب کنید.
- فایل ISO را در پوشه Downloads ذخیره کنید.
نکته: این یک فایل بزرگ است. بسته به سرعت اتصال اینترنت شما، دانلود ممکن است مدتی طول بکشد.
3. نصب فایل ISO در فایل اکسپلورر
- پس از اتمام دانلود، فایل File Explorer را باز کنید.
- روی فایل ISO که در مرحله قبل دانلود کرده‌اید، دوبار کلیک کنید.
- این کار باعث می‌شود فایل به‌عنوان یک درایو DVD مجازی در یک پوشه جداگانه با یک حرف درایو خاص نصب شود.
4. اجرای نصب ویندوز
در File Explorer، فایل Setup.exe را پیدا کرده و دوبار روی آن کلیک کنید تا فرآیند ارتقا شروع شود. شما هشدار جدی درباره مشکلات سازگاری خواهید دید، اما می‌توانید با خیال راحت روی Accept کلیک کنید تا از آن عبور کنید.
بعد از کلیک روی OK در آن پنجره، ارتقا باید بدون مشکلات جدی ادامه یابد.
اگر از همان نسخه (Home یا Pro) ارتقا می‌دهید، سه گزینه خواهید داشت:
- می‌توانید برنامه‌ها، تنظیمات و فایل‌های خود را نگه دارید (Full Upgrade).
- می‌توانید فقط فایل‌های داده خود را نگه دارید و با برنامه‌ها و تنظیمات جدید شروع کنید (Keep Data Only).
- یا می‌توانید کاملاً از نو شروع کنید (Clean Install).
🟢گزینه 2: استفاده از ابزار رایگان Rufus
برای کامپیوترهای قدیمی که TPM ندارند و یا کامپیوترهایی که از Secure Boot پشتیبانی نمی‌کنند، باید از یک هک غیررسمی استفاده کنید تا بررسی سازگاری را دور بزنید. شما می‌توانید این کار را به‌صورت دستی انجام دهید با جایگزینی فایل Appraiserres.dll (در پوشه Sources در درایو نصب ویندوز 11) با نسخه صفر بایت و سپس اعمال تغییرات رجیستری. اما استفاده از ابزار رایگان و متن‌باز Rufus ساده‌تر است تا یک درایو USB بسازید که این فایل را شامل شود.
برای شروع، نسخه 4.6 یا بالاتر Rufus را دانلود کنید. (نسخه‌های قبلی کار نخواهند کرد، به دلیل تغییراتی که مایکروسافت در اکتبر 2024 در ابزارهای بررسی سازگاری خود ایجاد کرد.
علاوه بر این، توجه داشته باشید که استفاده از Rufus به شما اجازه نمی‌دهد تا محدودیت‌های جدید پردازنده که نیاز به پشتیبانی از دستورات SSE4.2 و PopCnt دارند را دور بزنید.
برای شروع، شما باید فایل ISO ویندوز 11 را دانلود کنید و یک درایو USB با حداقل ظرفیت 16 گیگابایت آماده کنید. شما این درایو را در حین فرآیند فرمت خواهید کرد، پس ابتدا هر داده‌ای که روی آن دارید را پشتیبان‌گیری کنید.
- Rufus را از سایت توسعه‌دهنده یا از Microsoft Store دانلود کرده و برنامه را اجرا کنید.
- درایو USB را انتخاب کنید و سپس گزینه Disk or ISO image را انتخاب کنید.
- روی دکمه Select کلیک کرده، فایل ISO ویندوز 11 که قبلاً دانلود کرده‌اید را انتخاب کنید و سپس روی Start کلیک کنید.
- در پنجره Windows User Experience، اولین چک‌باکس را برای حذف الزامات سخت‌افزاری انتخاب کنید، همان‌طور که در تصویر زیر نشان داده شده است.
- روی OK کلیک کنید تا فرآیند ایجاد درایو شروع شود.
حتماً باید چک‌باکس بالایی را انتخاب کنید تا بررسی سازگاری برای ارتقای ویندوز 11 دور زده شود.
تصویری از این تنظیم توسط Ed Bott/ZDNET ارائه شده است.
بعد از اینکه Rufus به‌طور موفقیت‌آمیز نصب‌کننده شما را ایجاد کرد، درایو USB را در File Explorer باز کنید و روی Setup دوبار کلیک کنید. از ارتقا از طریق بوت کردن از آن درایو USB و انجام نصب تمیز خودداری کنید؛ این روش کار نخواهد کرد.
همان‌طور که در گزینه دیگر ذکر شد، شما هشدار مربوط به مشکلات سازگاری را خواهید دید. این یک تاکتیک ترساندن است.
بعد از اینکه روی Accept در پنجره هشدار کلیک کردید، ارتقای شما باید بدون مشکل خاصی ادامه یابد.
برای ارتقا از ویندوز 10 به ویندوز 11، باید مطمئن شوید که سیستم شما با حداقل الزامات سخت‌افزاری ویندوز 11 سازگار است. در اینجا مراحل کلی برای ارتقا آورده شده است:
1. بررسی الزامات سخت‌افزاری ویندوز 11
ویندوز 11 به حداقل الزامات سخت‌افزاری خاصی نیاز دارد، از جمله:
- پردازنده: پردازنده 64 بیتی با حداقل 1 گیگاهرتز و 2 هسته.
- حافظه (RAM): حداقل 4 گیگابایت RAM.
- فضای ذخیره‌سازی: حداقل 64 گیگابایت فضای ذخیره‌سازی.
- گرافیک: پردازشگر گرافیکی سازگار با DirectX 12.
- TPM 2.0: ماژول پلتفرم قابل اعتماد (TPM) نسخه 2.0.
- Secure Boot: پشتیبانی از بوت امن.
برای بررسی سازگاری سیستم خود، می‌توانید از ابزار PC Health Check که توسط مایکروسافت ارائه شده استفاده کنید.
2. پشتیبان‌گیری از داده‌ها
قبل از شروع فرآیند ارتقا، توصیه می‌شود که از فایل‌ها و تنظیمات خود نسخه پشتیبان تهیه کنید. شما می‌توانید از نرم‌افزارهای پشتیبان‌گیری یا فضای ذخیره‌سازی ابری استفاده کنید.
3. به‌روزرسانی ویندوز 10
- ابتدا ویندوز 10 خود را به‌روز کنید. برای این کار به Settings > Update & Security > Windows Update بروید و بر روی Check for updates کلیک کنید.
- اگر بروزرسانی ویندوز 11 برای شما در دسترس باشد، در این قسمت نمایش داده خواهد شد.
4. نصب ویندوز 11
- اگر سیستم شما الزامات لازم را داشته باشد و بروزرسانی ویندوز 11 در Windows Update نمایش داده شود، شما می‌توانید به‌طور مستقیم از طریق Windows Update ویندوز 10 را به ویندوز 11 ارتقا دهید.
- در صورتی که ارتقا از طریق Windows Update در دسترس نباشد، می‌توانید فایل ISO ویندوز 11 را از وب‌سایت مایکروسافت دانلود کرده و از طریق ابزار Media Creation Tool یا به‌صورت دستی ویندوز 11 را نصب کنید.
5. انتخاب گزینه‌ها هنگام نصب
هنگام ارتقا، سه گزینه پیش‌رو خواهید داشت:
- Full Upgrade: حفظ تمامی برنامه‌ها، تنظیمات و فایل‌ها.
- Keep Data Only: نگهداری فقط داده‌ها و نصب جدید برنامه‌ها و تنظیمات.
- Clean Install: نصب ویندوز 11 به‌طور کامل و بدون حفظ هیچ‌یک از داده‌ها و برنامه‌ها.
6. پایان نصب
پس از نصب ویندوز 11، تنظیمات اولیه را انجام داده و برنامه‌ها و داده‌های خود را بازگردانید.
اگر سیستم شما الزامات ویندوز 11 را نداشته باشد، هنوز هم می‌توانید با استفاده از ابزارهایی مثل Rufus ویندوز 11 را نصب کنید، اما این روش ممکن است نیاز به تنظیمات اضافی داشته باشد.
